مهران شعبانی
مهران شعبانی هستم.
راهنمایی بودم که برای اولین بار یک وبلاگ در بلاگفا برای خودم ساختم.
یکی دو سال بعد، بعد از تعریف‌های احسان از رزبلاگ یک وبلاگ دیگر این بار اما در رزبلاگ ساختم. در رزبلاگ متنت را با پیامک می‌فرستادی و در وبلاگت منتشر می‌شد و این قابلیت در آن روزها که هنوز گوشی هوشمند نداشتم چه دلربا بود.
یک سال بعد تصمیم گرفتم به کمک جوملا وب سایت خودم را راه بیندازم. این بدترین تجربهٔ من در نوشتن بود. عوض نوشتن درگیر مسائل جانبی شدم و در حقیقت هیچ‌وقت در آن چیزی ننوشتم!
در دانشگاه با جکیل آشنا شدم و وبلاگ جدیدم را به کمک گیت‌هاب پیجز راه انداختم.
بعدتر سیاست‌های گیت‌هاب باعث شد که دنبال مکان جدید برای نوشتن بگردم و برای مدتی از سرویس بیان (بخوانید بلاگ ) استفاده کردم.
محدودیت‌های بیان را دوست نداشتم. بعد از دانشگاه وبلاگ شخصی‌ام را بدون هیچ ابزار اضافه‌ای با ویرایش دستی فایل‌های اچ تی ام ال ساختم. این بهترین و مهم‌ترین تجربه‌ام در نوشتن بود.
اما تعدد نوشته‌ها و سختی ایجاد هر تغییر کوچک مرا واداشت که به دنبال ابزار جدیدی بگردم. Grav را پیدا کردم و وب سایت خودم را با آن ساختم و دامنهٔ sibiya.ir را ثبت کردم و حالا نزدیک به یک‌صد نوشته در سیبیا منتشر کرده‌ام.
Grav یک Flat File CMS است. Flat File CMSها بدون دیتابیس کار می‌کنند و به همین دلیل قابلیت حمل بالایی دارند. داده‌ها را به هر وب سرور دیگری که منتقل کنی بدون نیاز به کوچک‌ترین تغییری اجرا می‌شود.
داده‌های سیبیا به شکل یکسان در سه مکان وجود دارند:
- سروری که سیبیا به آن متصل می‌شود.
- گیت هاب
- رایانه شخصی‌ام
من فایل‌ها را روی رایانه شخصی خودم ویرایش می‌کنم و تغییرات را به‌صورت لوکال مشاهده می‌کنم و بعد آن را روی گیت‌هاب پوش می‌کنم و بعد از هر پوش فایل‌های روی سرور به طور خودکار با مخزن گیت‌هاب سینک می‌شوند و این جوری sibiya.ir به‌روزرسانی می‌شود.
این جور هر کس دیگری می‌تواند پروژه Sibiya روی گیت‌هاب را چنگال بزند و آن را هر طور که دوست دارد ویرایش کند و بعد هم درخواست بدهد که مخزن اصلی با تغییراتی که ایجاد کرده به‌روزرسانی شود!
چیزی که فعلاً مهم است این است که من Grav را دوست دارم و از انتشار نوشته‌هایم با آن لذت می‌برم…
روزی که دامنه ثبت می‌کردم با خودم فکر کردم که نشانی دامنه ایده‌ای باشد از نام و نام خانوادگی خودم. اما تقریباً تمام انتخاب‌هایم را پیش‌تر ثبت کرده بودند. همین شد که قرعه به نام sibiya.ir افتاد.
راستش چشمانم شکل سیبیا را نمی‌پسندد. برای همین هم در عوض سیبیا می‌نویسم سیبیا.
در جواب دوستی که از سیبیا پرسید گفتم که بیست و چند سالم است و هنوز نمی‌دانم معنی مهران را و چرا باید بدانم معنای سیبیا را؟
بااین‌حال دهخدا در مدخل سیبیا می‌نویسد:
سیبیا. (اِ) به لغت سریانی نوعی از ماهی باشد در ناحیهٔ بیت‌المقدس و در بعضی از سواحل مغرب نیز هست . (برهان ) (آنندراج ). نوعی از ماهی و به عربی لسان البحر و به فارسی ماهی مرکب نامند و در بحر قلزم بسیار و شبیه به سرطان و ظاهرش صدفی و باطنش حجری است ... (تحفهٔ حکیم مؤمن ).
و همچنین در عمید آمده است:
نوعی ماهی دریایی شبیه خرچنگ که ظاهر بدنش صدفی است و داخل آن مادهٔ سیاه‌رنگی وجود دارد که با آن می‌توان نوشت و در طب برای درمان بیماری پوستی به کار می‌رود؛ ماهی مرکب.
که خیلی هم بی‌ربط نیست! سیبیا یا همان ماهی مرکب چیزی است که به کمک آن می‌نویسند و من هم به کمک آن نوشتم و حالا هم تعداد نوشته‌ها زیاد شده است و این همه به برکت سیبیا است.
بااین‌حال هنوز گاهی با خودم فکر می‌کنم که کاش یک دامنه که از نام خودم ایده می‌گرفت را ثبت کرده بودم.
اما عیبی ندارد. sibiya.ir فراتر از همهٔ این‌ها است و من می‌دانم که آینده روشن است…
بروزرسانی: در روزهای آخر مرداد ۱۴۰۳ دامنهٔ mehran.blog را ثبت کردم تا یک قدم دیگر به خودم نزدیک بشوم. توضیحات بیش‌تر را می‌توانید در یادداشت خداحافظ سیبیا؛ سلام مهران! بخوانید.