بیش از این از من برنمی‌آید
بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
منّت خدای را عزّ و جل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می‌رود مُمِدّ حیات است و چون بر می‌آید مُفَرّح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.
متنی که در ادامه خواهد آمد قسمتی از پیامی است، با اندکی ویرایش، که چندی قبل در جواب محبت‌های یکی از آشنایان نوشتم.
اینجا می‌نویسمش برای انگشت‌شمار دوستانی که یادداشت‌هایم را می‌خوانند تا بدانند که در این روزگار تنهایی‌ام قدردان بلکه بدهکار حضورشان هستم.
یه وقتایی یه نفر درِ خونهٔ آدم رو می‌زنه و شکلات، آش یا غذای نذری می‌ده دست آدم. آدم هم لبخند می‌زنه، تشکر می‌کنه و در رو می‌بنده. اما بارها شده که تنها خونه بودم و در زدن. در رو باز کردم. دیدم یه خانمی پشت در داره لبخند می‌زنه!
بفرمایید؟ امرتون؟!
من فلانی‌ام! دوست مامانت! زنگ زدم مامان فهمیدم خونه تنهایی گفتم برات غذا بیارم!
حالا خیلی وقت‌ها طرف خونه‌اش اصلاً نزدیک هم نیست. بعد واقعاً می‌مونم چی‌کار کنم؟
لبخند بزنم، تشکر کنم و در رو ببندم؟
واقعاً جبران می‌شه این جوری این حجم از محبت اون آدم؟
چی کار می‌شه کرد؟
واقعیت اینه هیچ کار دیگه‌ای نمی‌تونی بکنی. لبخند می‌زنی، تشکر می‌کنی و در رو می‌بندی!
شاید تنها کاری که بشه کرد این باشه که بعدش رو کنی به آسمون و بگی:
خدایا؟ چه جوری چنین موجوداتی رو خلق کردی؟ خداجونم! بنده‌هات که این شکلی‌ان خودت چه‌قدر مهربونی؟
تهش هم یه دعایی بکنی که خودش و بچه‌هاش صالح و سالم باشن…
و حالا دقیقاً در همون وضعیتی‌ام که یه لبخند، تشکر و خداحافظی جبران این حجم از محبتتون رو نمی‌کنه و متأسفانه کار دیگه‌ای هم از دست من بر نمی‌آد جز اینکه رو کنم به آسمون و اون جملات رو بگم.
و حالا احساس خوشبختی می‌کنم از این که کسانی را دارم تا این متن را برایشان بنویسم.
از دست و زبان که بر آید
کز عهدهٔ شکرش به در آید؟
بمانید برایم و سالم و صالح باشید…
پی‌نوشت: عکس یادداشت قبلی را دوست داشتم. دوباره همان را گذاشتم. اولین بار است که چنین کاری می‌کنم. امیدوارم آخرین بار نیز باشد…
پی‌نوشت دیگر: نثر ضعیف من در کنار این شاهکار جناب سعدی خیلی توی ذوق می‌زند. چاره‌ای نیست اما. بیش از این از من برنمی‌آید.
نوشته شده در شنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۳
حرفی؟ سخنی؟
دوست خوبم سلام! پیام شما در این صفحه منتشر نمی‌شه برای همین اگه دوست داری جواب پیامی که برام می‌نویسی رو بگیری حواست باشه که ایمیل معتبری وارد کنی. تنها راه ارتباطی من با شما همین ایمیلیه که اینجا وارد می‌کنی. پیشاپیش ممنونم که نظرت رو می‌گی.